Selasa, 15 Januari 2008


Pada saat ini dalam sibuk mengatur kehidupan seharian yang masih bercelaru aku teruskan langkah dan terus juga mencari sebuah pengharapan yang semakin kabur dipandangan....

Dimana pengharapan yang seolah-esolah menggamit pandangan itu...??? Kenapa bila aku hampirinya ia hilang tanpa jejak yang pasti...aku ingin sekali memiliki pengharapan yang selama ini aku kejar...walaupun hanya sekadar pengharapan yang tak pasti dimana titik noktahnya.....

Setelah segala yang terjadi dalam hidup ku aku menjadi semakin pasti...langkah ku ayun penuh realiti...aku semakin berpijak di bumi nyata....

Namun sesekali...ingin sangat ku ulangi fantasi lalu....memang indah...cukup indah biarpun sering saja gundah...

Bak kata Shima...sesekali ku rasa teringin..melewati hati mu yang dingin.....ceh.....malas pulak nak jiwang dah sekarang ni tau....jiwang ni memang best...tapi kadang rasa cam beku lak hati bila dok layan jiwang.....

Ntahlah kan....mungkin umur pun dah semakin berganjak matang....(dibaca:bukan TUA)
Semakin hari yang aku fikirkan hanya kebajikan anak ku yang sorang tu je....lain2 tarak.....hehe...

ok nak sambung tugas untuk membela nasib anak bangsaku neh....

Ok chow!
 
posted by MayangSariat 2:34 PTG |



Catat Ulasan << HOME